به نقل از «فرارو»

«بابیلون» ساخته دیمن شزل ۲۰۲۲؛ سخت و خشن و بی‌رحمانه

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۱۰۸۴۷

آریو راقب کیانی در اعتماد نوشت: دیمن شزل در سینمای هالیوود با فیلم‎های «لالالند» و «شلاق» (Whiplash) شناخته شده است. کارگردان تجربه‌گرایی که در کارنامه فیلمسازی‌اش شیوه‌های متفاوتی از روایت را انتخاب کرده است و به طور کل از تجربه کردن ژانر‌ها و سبک‌های مختلف هراسی ندارد؛ خواه می‌خواهد فیلمش یک فیلم موزیکال با تم عاشقانه باشد، خواه یک سینمای مستقل و رواشناختی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی می‌توان گفت فیلم بیوگرافی «اولین مرد» او که به زندگی فضانورد امریکایی یعنی نیل آرمسترانگ می‌پردازد، فیلم خوش‌ساختی از آب درآمده است. دیمن شزل این‌بار با فیلم بابیلون می‌خواهد سینما و هالیوود را به چالش بکشد و به نوعی سینما را علیه سینما بشوراند. سینمایی که در آن پشت صحنه و روی صحنه با هم یکی می‌شوند و بابیلون همه تعارفات مرسوم را کنار می‌گذارد و با زبانی سانسور نشده دست به پرده‌دری می‌زند.

فیلم بابیلون (Babylon) را می‌توان سینمای قصه‌گو قلمداد کرد و نه سینمای داستان‌گو. سینمایی که در آن اتفاقات در حال رخداد با اندکی شبیه‌سازی، مبنایی واقعی به خود می‌گیرند و کمتر متکی به تخیل مخاطب هستند و بیشتر رویداد‌های حادث شده در آن قابل شمولیت بخشیدن هستند. البته که قصه‌گویی این فیلم، آن را تبدیل به یک اثری مستند نمی‌کند. فیلم به طور همزمان قصه سه شخصیت نلی لاروی (با بازی مارگو رابی)، جک کانرد (با بازی برد پیت) و مانوئل تورس (با بازی دیگو کالوا) و به صورت متداخل و ماتریسی به پیش میراند.

صنعت سینما برای هر یک از این سه کاراکتر وجوهی مشابه و در عین حال متفاوتی را رقم می‌زند. برای شخصیت نلی دلیلی برای جلوه فروشی و خودنمایی، برای شخصیت مانوئل دلیلی برای حضور و رویاپردازی و برای شخصیت «کانرد» دلیلی برای ماندن بر پرده نقره‌ای و ماندگاری است. در عین حال نمی‌توان برخورد تندخویانه و ستیزه‌جویانه سینما را با آن‌ها نادید گرفت که چگونه آن‌ها را از عرش به فرش می‌کشاند.

بابیلون نشان می‌دهد صنعت سینما تا چه اندازه با مهره‌هایش سخت و خشن و بی‌رحمانه رفتار می‌کند و با اینکه آدم‌هایش را در کلونی هالیوود به آرزوهای‌شان می‌رساند، ولی به سرعت پتانسیل آن را دارد که آن‌ها را به دست فراموشی بسپارد. زبان «بابیلون» که کمدی سیاه است موضوعات جدی فیلم که همان دغدغه‌های پرسوناژهایش است را با لحنی سرگرم‌کننده و البته با برانگیختن ناراحتی و تفکر جدی برای مخاطب توصیف می‌کند. شروع فیلم با تغوط کردن فیلی بر سر کاراکتر «مانوئل» که یک مهاجر مکزیکی است، آغاز می‌شود که نماد و پیش‌اخطاری از منجلاب پیش روی این کاراکتر برای ورود به سینما است. فیلی که یک تنه، مهمانی شلوغ و پر طمطراق را به‌هم می‌ریزد و بی‌محابا این جشن را به سادگی هر چه تمام‌تر لگدمال و از آن عبور می‌کند. این مقدمه‌چینی نشان از پیش‌بینی مصایب مقدر شده برای کاراکتر «مانوئل» است که هر چند که سینما برای او می‌تواند زرق و برق چشم‌نوازی داشته باشد، به همان اندازه نیز مهیب و خارج از کنترل می‌شود.

در همین راستا نیز پایان‌بندی فیلم با همین کاراکتر به‌سر می‌آید. جایی که او به عنوان یک تماشاگر ساده، در حال تماشای سینمای صامتی است که رفته رفته تبدیل به سینما ناطق می‌شود. سینمایی که هر چند در دهه ۳۰ میلادی او را به دلیل مستعد بودن به سرعت جذب کرد ولی به طرفه العینی او را از خود دفع کرد و پس زد و «دیمن شزل» در انتهای فیلم با نمایش دادن پلان‌های مختلف از فیلم‌های معاصر نشان می‌دهد که فاصله آنچه که بر کاراکتر «مانوئل» گذشته است به فاصله اندک اشک‌ها و لبخند‌های تماشاگری حین تماشای فیلم است. مانوئلی که به دو عشقش نرسید؛ نه «نلی» و نه «سینما»!

اما بابیلون برای کاراکتر نلی مسیر جداگانه‌ای را درنظر گرفته است. جاه‌طلبی او برای ستاره شدن باعث می‌شود دست به هر کاری بزند. از مصرف مواد مخدر تا رفتار‌های ناهنجار در لوکیشن و سر صحنه فیلمبرداری و جدال با صدابردار در کارزار فیلم‌های ناطق و دوران گذار از فیلم‌های صامت. شخصیت‌سازی و پردازی او به نحوی عمیق است که سیری صعود تا سقوط و هبوط او به درستی به تصویر درآمده و قابل درک است، به‌طوری‌که مازوخیسم رفتاری‌اش دلیلی می‌شود که همه دار و ندارش را

بر سر رسیدن به اوج و ظاهرسازی بر باد دهد. خواه می‌خواهد بازی در مقابل پارتنر سینمایی کارکشته‌ای باشد که برای پس زدن او، عشوه‌گری را چاشنی بازی‌اش می‌کند و خواه می‌خواهد هم‌چشمی کردن در محفلی مردانه باشد که با نیش مار به گردن او همراه می‌گردد. گره داستانی او با مانوئل از مهمانی شروع می‌شود و هرقدر که مانوئل تلاش می‌کند که او را که درگیر قمار و محو شدن‌ها در عرصه سینماست نجات دهد و شهرت خدشه‌دار شده‌اش را به او برگرداند، ولیکن نلی این‌بار در مهمانی بورژوا‌ها به جای خوش‌رقصی کردن، همه وجود کثافت گرفته‌اش را بر سر مهمان‌ها استفراغ می‌کند.

فیلم بابیلون از طریق کاراکتر کانرد و سومین ضلع این مثلث با سینمای کلاسیک و البته حماسی نیز شوخی می‌کند و آن را دستمایه فضای طنزآمیزی می‌کند و شرایط تولیدی آن را به استهزا می‌کشاند. از دوربینی که سر صحنه شکسته می‌شود تا سیاه لشکر‌های مدعی در پشت صحنه، تا تفاوت بازیگری جک کانرد در سینمای صامت و ناطق که به ضعف فن بیان او و نحوه دیالوگ گفتن او برمی‌گردد، همه ملغمه‌ای از راز بقا را ترسیم می‌کند که برای شخصیتی، چون جک علتی برای محو شدن رفته‌رفته او از سینما می‌شود. شخصیتی که با ازدواج‌های مکرر و انتخاب شریک‌های گوناگون در زندگی‌اش نشان از مردی را دارد که با به‌سخره گرفتن زندگی متاهلی و متعهدوار، دست آخر سینما او را طلاق می‌دهد. طلاقی که سرآغازش از خنده‌های تماشاگر بر سر نمایش سکانس احساسی-عاطفی او و تقلید دیالوگ‌هایش شروع می‌شود و او را به پرتگاه خودکشی راهنمایی می‌کند. کاراکتری که عمری از خودکشی‌های پیاپی دوست تهیه‌کننده‌اش یعنی شخصیت جورج مان آسیب دیده و او را برحذر داشته بود، به چاره نیستی و نابودی‌اش در هالیوود، پیش‌دستی می‌کند.

فیلم پرقیل و قال و البته محسور‌کننده بابیلون خرده‌داستان‌های دردناک دیگری هم برای ابراز دارد که هر کدام می‌توانند نقطه عطفی تلخ و با رویکردی انسان‌گریزانه داشته باشند. فیلم از نگاه جنسیت زده به میان‌نویس فیلم‌های صامت که به کاراکتر لیدی فی ژو (با بازی لی جون لی) دارد و به اخراج او از هالیوود به بهانه‌های اخلاقی منتج می‌شود تا نگاه مضاعف نژادپرستانه به کاراکتر سیدنی نوازنده ترومپت که به بهانه نورپردازی سفید، عوامل پشت صحنه به شکلی تحقیرآمیز مجددا او را با زغال سیاه می‌کنند، می‌خواهد به هالیوود توپ و تشر زند و آن را نکوهش کند و مولف عنوان می‌دارد که ورود و خروج به هالیوود که با کنایه نامش شهر قدیمی بابل (بابیلون) انتخاب شده است، چندان قابل اطمینان و مامن نیست و چه بسا سینمای وحشت‌آمیز کاراکتر گانگستر یعنی مک‌کی (با بازی توبی مگوایر) که در دالان‌های تودرتو و زیرزمین به مانوئل پیشنهاد می‌کند به واقعیت پشت صحنه سینمای هالیوود نزدیک‌تر باشد؛ سینمای شهرفرنگی که تو را، چون موشی می‌بلعد و چنانچه در صحنه فیلمبرداری جان بدهی، در یاد‌ها نمی‌مانی! بنابراین مخاطب در این فیلم باید به دنبال شخصیت‌های انسان نما و غیرانسانی شده، بگردد که در حکومت شهر بابل روزمرّگی را از سر می‌گذرانند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: فیلم بابیلون برای شخصیت پشت صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۰۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاشقانه شمس و مولانا رکورد کمدی‌ها را زد/تغییر ناگهانی دبیر اقوام

به گزارش خبرنگار مهر، «سینما» یکی از هنرهای هفت‌گانه پرطرفدار در میان عموم مردم است که روزانه اخبار بسیاری را در سرویس‌ها و گروه‌های خبری رسانه‌ها به خود اختصاص می‌دهد و هنرمندان این رشته به ویژه بازیگران سینما، به نوعی زیر ذره‌بین جامعه هستند و به همین دلیل به محلی برای ایجاد حواشی تبدیل می‌شوند. در ادامه درصدد هستیم تا اخبار هفتگی این هنر پرطرفدار و پرحاشیه را به صورتی کوتاه و خلاصه در قالب یک گزارش، پیش‌روی مخاطبان همراه خبرگزاری مهر قرار دهیم.

صدور مجوزهای غیرسینمایی و انتصاب مجدد دبیر جایزه پژوهش سال سینما

تولید فیلم مهمترین بخش چرخه سینما است که با صدور مجوز ساخت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز می‌شود و پس از آن فیلمنامه‌ای که مجوز ساخت گرفته، می‌تواند در قالب فیلم تولید شود. در ابتدای هفته گذشته، شورای صدور پروانه ساخت آثار غیرسینمایی با ساخت ۴ عنوان فیلم کوتاه داستانی غیرسینمایی شامل فیلم‌های کوتاه داستانی «خاک» به تهیه‌کنندگی ایمان ایران‌منش و نویسندگی و کارگردانی فرهاد قربان‌پور، «دستبند» به تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی محمدعلی حسینی‌فر، «سمیه» به تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی عادل شکوری، «دو دوره گرد» به تهیه‌کنندگی اصغر صادقی، نویسندگی مصطفی رستگاری و کارگردانی اکبر صادقی موافقت کرد.

همچنین، در هفته گذشته قادر آشنا که معاون مطالعات و فناوری‌های نوین سازمان سینمایی است، به دبیری هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد. از هدف جایزه پژوهش سال سینمای ایران، بهبود روابط سینمای ایران با سایر حوزه‌های هنر نام برده شده است.

برگزاری پاتوق فیلم کوتاه/ فیلمسازی با یک ذهن فاجعه‌ساز!

ششمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه روز یکشنبه ۲ اردیبهشت‌ ماه در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد و در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «زوزه» به کارگردانی امیر نجفی، «پَر ویز» به کارگردانی پیمان فخرایی، «کورتیزول» ساخته دانیال نوروَش و «فلس» به کارگردانی هومن نادری به نمایش درآمدند و سپس مرتضی‌علی عباس‌میرزایی کارگردان و منتقد سینما به‌عنوان کارشناس با حضور عوامل فیلم‌ها به نقد این آثار پرداختند.

پیمان فخرایی کارگردان فیلم کوتاه «پر ویز» درباره تجربه ساخت این فیلم گفت: «پر ویز» فیلم اول من است، ما ابتدا کار را با تئاتر شروع کردیم. فیلمنامه «پر ویز» را چند سالی در ذهنم داشتم و در اولین فرصت آن را ساختم. این تجربه از چند وجه خیلی به من کمک کرد که رهایی در تفکر از آن جمله بود. ایده فیلم از آن جایی آمد که در زمان دانشجویی در کافه کار می‌کردم و مدیر کافه روی بهداشت حساس بود اما من می‌گفتم مثلاً اگر مگسی روی غذا بنشیند، غذایش را بخورد و برود، چه کسی می‌بیند و اصلاً مگر چه می‌شود؟ با توجه به اینکه ذهن فاجعه‌سازی هم دارم همیشه وقتی در آنجا سالاد درست می‌کردم و مگسی در آنجا بود، به این فکر می‌کردم که مدیر کافه الان سر می‌رسد! همانجا بود که فکر کردم چقدر زندگی مگس‌ها سخت است، چقدر استرس دارند. این استرس مگس‌ها برای من مهم بود و آن را زمینی کردم.

عباس‌میرزایی درباره مواجهه‌اش با فیلم‌کوتاه «پر ویز» گفت: یک فیلم کمدی یا یک فیلم فانتزی موفق به نظرم ناشی از این است که فیلم‌سازش ذهن خلاق و موفقی داشته و در این فیلم از همه نمادها استفاده شده است و به نظر می‌رسد کارگردانش هم آدم بامزه‌ای است. من حس می‌کنم آدم‌هایی سراغ کمدی و فانتزی می‌روند که جهان آنها با جهان ما خیلی متفاوت است.

تغییر ناگهانی دبیر جشنواره اقوام!

در حالی که دبیر جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی، کمال تبریزی بود اما در روز دوشنبه سوم اردیبهشت ماه که نشست خبری این جشنواره برگزار می‌شد، کمال تبریزی حضور نداشت و گفته شد که او به دلیل مشغله کاری و تغییراتی که در تاریخ برگزاری جشنواره پیش آمده، از این سمت کناره‌گیری کرده است. البته دبیرخانه این جشنواره در ابتدای راه، با همراهی تعدادی از کارگردانان تبریزی همچون کمال تبریزی و برادران ارک آغاز به کار کرد اما با حواشی که درباره مالکیت این جشنواره (در سکوت خبری) پیش آمد، حالا در نشست خبری خبر کناره گیری کمال تبریزی رسانه‌ای می‌شود. جالب این‌جاست که تعداد بسیاری از هنرمندان به دلیل حضور تبریزی بود که به حضور ترغیب شده بودند.

حال در نشست خبری اعلام شد که با توافق شورای سیاستگذاری، در روزهای آینده نام دبیر افتخاری جشنواره را اعلام خواهد شد.

عاشقانه شمس و مولانا از کمدی‌های سبقت گرفت

فیلم سینمایی «مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی در هفته‌ای که گذشت، بالاخره به اکران سینماها رسید و این فیلم از روز چهارشنبه ۲۹ فروردین ماه روی پرده سینماها رفت که با فروشی جالب توجه همراه بود. این در حالی بود که پیش فروش روز نخست اکران این فیلم توانست رکوردی کم سابقه بزند و سبب شد تا محمدرضا صابری دبیر و سخنگوی انجمن سینماداران ایران با ابزار خرسندی از موفقیت فیلم «مست عشق» در جلب نظر مخاطبان سینما بیان کند: فیلم سینمایی «مست عشق» ساخته حسن فتحی که از امروز چهارشنبه ۵ اردیبهشت ماه در سینماهای سراسر کشور روی پرده رفته است در پیش‌فروش بلیت‌هایش توانست رکوردزنی کند که این اتفاق برای سینمای ایران اتفاق مهمی محسوب می‌شود.

همچنین، در حالی که «تمساح خونی» پرفروش‌ترین فیلم دو هفته گذشته بود، از میانه هفته که «مست عشق» به اکران رسید، این رتبه به فیلم سینمایی «مست عشق» اختصاص یافت. میزان فروش این فیلم نیز قابل توجه است و با وجودی که این فیلم از روز چهارشنبه به چرخه فروش سینما راه پیدا کرد، تا عصر جمعه ساعت ۱۸، با فاصله‌ای یک میلیاردی از «تمساح خونی» (در هفته گذشته‌اش)، ۱۴ میلیارد و ۴۵۵ میلیون و ۹۵۸ هزار و ۵۰۰ تومان فروخت.

در «مست عشق» که به نویسندگی فرهاد توحیدی و به تهیه‌کنندگی مهران برومند ساخته شده، بازیگران مطرح سینمای ایران و ترکیه در این اثر گرد هم جمع شده اند به شکلی که این فیلم یکی از پرستاره ترین آثار سینمایی چند سال محسوب می‌شود؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران نقش مولانا را بازی می‌کند و شهاب حسینی نیز با گریمی متفاوت نقش شمس تبریزی را عهده دار شده است. همچنین هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریال‌های ترکیه است که نقش کیمیا خاتون (دختر خوانده مولانا) را بازی می‌کند.

حسام منظور در نقش حسام‌الدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا)، بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا)، بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی می‌کند، بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیک‌کول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه و از بازیگران محوری سریال «حریم سلطان» در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران ترکی این فیلم هستند.

فیلم پرویز دهداری راهی اکران آنلاین شد

علیرغم اینکه پیش‌بینی می‌شد فیلم سینمایی «پرویز خان» که به داستان مربی گری پرویز دهداری یکی از تاثیرگذارترین مربی‌های تیم ملی فوتبال ایران می‌پردازد، در اکران موفق باشد، این‌گونه نشد و در جایگاه پایینی در جدول فروش قرار گرفت. به همین دلیل هفته گذشته خبر رسید که فیلم سینمایی «پرویز خان» به نویسندگی و کارگردانی علی ثقفی و تهیه کنندگی عطا پناهی از جمعه ۷ اردیبهشت ماه ساعت ۸ صبح در بخش سینما آنلاین فیلم نت اکران خواهد شد.

فیلم جدید عادل تبریزی با بازی سحر دولتشاهی و حامد بهداد

عادل تبریزی دومین فیلم سینمایی خود را پس از «گیجگاه» براساس فیلمنامه‌ای از نیما نافع و الهه سعادتی کارگردانی کرده است. فضای «مفت بر» کمدی و فانتزی است و پیش‌بینی می‌شود که به دلیل فضای متفاوت و مفرح از فیلم های پرمخاطب باشد. حامد بهداد در دومین همکاری خود با عادل تبریزی پس از «گیجگاه» نقش متفاوتی را ایفا کرده است.

سحر دولتشاهی بعد از ایفای نقش در فیلم «مستانه» به کارگردانی محمدحسین فرحبخش برای دومین بار با او همکاری کرده است. حامد بهداد، سحر دولتشاهی، بهرنگ علوی، فروغ قجابگلی، سیاوش چراغی‌پور، قدرت‌الله ایزدی، منوچهر آذری، گیتی معینی، بهزاد داوری، انوش معظمی، مریم شریف زاده، محمد نیکبخت، سیدمحمد موسوی و رضا بابک و شقایق فراهانی از بازیگران این فیلم هستند.

پخش «هفت» در فضایی نوستالژیک

روز پنجشنبه ۶ اردیبهشت ماه بود که خبر رسید سری جدید برنامه سینمایی «هفت» به تهیه‌کنندگی محمد تنکابنی و با اجرای بهروز افخمی که در ایام چهل و دومین جشنواره فجر روی آنتن رفته بود، با وقفه‌ای کوتاه از جمعه شب ۷ اردیبهشت ساعت ۲۳ روی آنتن شبکه نمایش می‌رود.

در این دوره برنامه، میز «پرونده ویژه» با حضور بهروز افخمی و مهمان، میز «نقد سینمای ایران» با حضور امیر قادری و رضا صدیق و میز «نقد سینمای جهان» با حضور سید حمید قادری و آرش خوشخو و همچنین با پخش میان‌برنامه‌های متنوع روی آنتن می‌رود. همچنین سری جدید برنامه «هفت» با دکوری متفاوت در فضایی نوستالژیک از سینمای قدیم ایران روی آنتن خواهد رفت.

کد خبر 6089286